Wednesday 14 November 2012

Δημιουργίες της γιαγιάς Μάγδας

Χθες κατάφερα να κάνω βιαστικά βιαστικά την ανάρτηση για τον ερχομό της κορούλας μας στο σπίτι που έπρεπε να είχε γίνει από την προηγούμενη Τετάρτη. Μέρα με τη μέρα τα ωράριά της στρώνουν κάπως, κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας που καταφέρνει να κοιμάται για μερικές ώρες και να παίρνουμε και εμείς μια ανάσα. Γιατί το βράδυ 2:00-4:00 είμαστε μονίμως στο πόδι και μας τρέχει χεχε! 

Στο προηγούμενο ποστ λοιπόν σας είχα δείξει την χοντρή ισπανικού τύπου κουβερτούλα, που φυσικά τη διπλώνουμε στη μέση τώρα που η μπέμπα είναι ακόμα μικρούλα.

Τώρα λοιπόν που την πέτυχα στον ύπνο βρήκα την ευκαιρία να κάνω άλλη μια ανάρτηση που ήθελα: με τις δημιουργίες της γιαγιάς της που μας έπλεκε ομορφιές όλο το καλοκαίρι. Πρώτη της δημιουργία είναι αυτή η ροζ κουβερτούλα:



Το αρκουδάκι το αγοράσαμε εμείς από τη στοά Καράσσο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης (Ερμού με Βενιζέλου γωνία) όπου μπορεί κανείς να βρει λογιών λογιών σχεδιάκια (Ντίσνεϋ, πριγκίπισσες, λουλουδάκια, κουμπιά κλπ κλπ) και το έραψε όταν ολοκληρώθηκε η κουβερτούλα. Με αυτήν λοιπόν σκεπάζουμε την μπέμπα Μάγδα όταν πρέπει να τη μεταφέρουμε ή όταν την παίρνουμε κοντά μας στο σαλόνι, τώρα που τα καλοριφέρ δεν έχουν ακόμα ανάψει και πρέπει να μένει ζεστούλα! :)

Όταν ολοκληρώθηκε η κουβέρτα, σειρά είχαν οι ζακετούλες. Ξεκινήσε με αυτήν την ροζ/άσπρη που είναι πιο μικρή (προσέξτε την λεπτομέρεια-λουλουδάκι στο γιακά!!!):


... και συνέχισε με αυτήν την ολόλευκη με τις υπέροχες πλεξούδες που είναι λίγο μεγαλύτερη:


Τα κουμπάκια και στις δύο τα αγοράσαμε από την ίδια στοά και έχουν επάνω ανάγλυφα αρκουδάκια, ίσως να μη φαίνονται καθαρά στη φωτογραφία.

Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει άλλη μια κουβερτούλα με σχέδιο ίδιο με την παραπάνω ζακετούλα! Όχι πείτε μου, που θα βρίσκατε εσείς γιαγιά που να είναι μέσα σε όλα; Και blogger και ταξιδιάρα και δεινή μαγείρισσα και να πλέκει τέτοια υπέροχα πραγματάκια!!! :)

Α! Ξέχασα και τα τερλικάκια που είχε κάνει! Τα προσθέτω πάραυτα:


Από τη μικρή Μάγδα στην γιαγιά Μάγδα ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα όμορφα ρουχάκια που της φτιάχνει! :)

Monday 12 November 2012

Welcome Home Baby Girl!

Η κουβερτούλα της! :)

Αυτήν την ανάρτηση είχα σκοπό να την κάνω την Τετάρτη! Σήμερα είναι Δευτέρα και ούτε που έχω καταλάβει για πότε πέρασαν έξι μέρες! Έτσι γίνεται όταν φέρνεις το νεογέννητο στο σπίτι!

Το προηγούμενο Σάββατο λοιπόν, 3 Νοεμβρίου 2012, ήρθε στον κόσμο η μπέμπα μου. Γεννήθηκε 3410 γραμμάρια και 50,5 εκατοστά! Μπόλικο μαύρο μαλλάκι και σκούρα μπλε μάτια όπως η μαμά της! Όλοι στην κλινική έλεγαν τι κούκλα που είναι! Το καλό της καισαρικής είναι ότι τα μωράκια δεν ταλαιπωρούνται και έχει ένα δερματάκι τόσο απαλό!!

Τρεις μέρες μετά τη γέννα της μας άφησε άφωνους! Ενώ την έφεραν στην αγκαλίτσα μου, έβγαλε μια κραυγή "μααα-μαααα"!!! Μάρτυρες οι άλλες δύο κοπέλες που ήταν στο δωμάτιο μαζί μου και έμειναν με ανοιχτό το στόμα!

Γυρίσαμε στο σπίτι την Τετάρτη και έκτοτε έχουμε γίνει ολίγον τι σαν ζόμπι, καθώς το βράδυ ζητάει συνεχώς να φάει. Το πρώτο βράδυ ζητούσε κάθε μία ώρα, το δεύτερο κάθε 2, και χθες καταφέραμε να αντέχει για 3 ώρες. Ευτυχώς είναι πολύ ήσυχη, μόνο όταν πεινάει διαμαρτύρεται.

Η εγκυμοσύνη μου σε γενικές γραμμές ήταν πολύ καλή. Καμία σχέση με άλλες που έχουν επιπλοκές και αναγκάζονται να μείνουν καθηλωμένες στο κρεββάτι. Όλο το καλοκαίρι έκανα κανονικά καθημερινά μπάνια στη θάλασσα και το απήλαυσα πολύ. Το μόνο κακό ήταν ότι στην αλλαγή κάθε μήνα είχα πολλούς εμετούς (όσους δεν είχα κάνει σε όλη μου τη ζωή τους έκανα μέσα σε 9 μήνες - πολύ δύσκολο), και το ίδιο συνέβη και το τελευταίο 20ήμερο πριν γεννήσω. Αυτό συνεπάγεται ελάχιστη όρεξη για φαγητό και ελάχιστο ύπνο. Συνολικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πήρα 6 κιλά από τα οποία τις 2 τελευταίες εβδομάδες έχασα τα 2. Τώρα είμαι πια 3 κιλά λιγότερο από ό,τι ήμουν πριν μείνω έγκυος. 

Φυσικά αυτή η ταλαιπωρία δεν ξεχνιέται, αλλά παίρνοντας το μωρό στην αγκαλιά λες ότι άξιζε τον κόπο! Η μικρή μας έχει τρελάνει κανονικά, είμαστε δύο χαζογονείς όσο δεν πάει. Πλέον τα ωράριά μας ακολουθούν τα δικά της, μέχρι να βρει τον ρυθμό της!

Καλωσήρθες λοιπόν στο σπίτι μπεμπούλα! Να ξέρεις ότι η μαμά και ο μπαμπάς σε λατρεύουν! :)

ΥΓ. Κάθε φορά που την έφερναν στην κλινική και τη θήλαζα, μετά όταν αποκοιμιόταν της τραγουδούσα "Το Κορίτσι Μου Κοιμάται" του Γιάννη Σαββιδάκη και πολύ συγκινιόμουν! Της το αφιερώνω μέσα από την καρδιά μου! Ακόμα και τώρα που το ακούω βουρκώνω!


Στίχοι / Lyrics:

Άρχισε να πέφτει η βραδιά
κι έγειρε πάνω μου γλυκά
κι είν΄ τα μάτια της κλειστά
όνειρο θα βλέπει και γελά.

Μη, σας λέω, μη μιλάτε
το κορίτσι μου κοιμάται
μέσα στη δικιά μου αγκαλιά
να'μουν λέει ταξιδιώτης
στο γαλάζιο τ'όνειρό της
να'ξερα τι βλέπει και γελά.

Μοιάζει η νύχτα θάλασσα πλατιά
κι έχω την πανσέληνο αγκαλιά
κι είναι όλα αληθινά
και τ'αστέρια κι η ακρογιαλιά.

Μη, σας λέω, μη μιλάτε
το κορίτσι μου κοιμάται
μέσα στη δικιά μου αγκαλιά
να'μουν λέει ταξιδιώτης
στο γαλάζιο τ'όνειρό της
να'ξερα τι βλέπει και γελά.