Sunday 27 November 2011

Siena, Toscana, Italia - Part 1

Συνεχίζω τις αναρτήσεις για το ταξίδι που κάναμε το Πάσχα στην Τοσκάνη. Αφού λοιπόν επισκεφθήκαμε την Ασίζη, την Φλωρεντία by night, την Πίζα, την Λούκα, το Μοντεκατίνι Τέρμε, σειρά έχει η μεσαιωνική Σιένα!

Μπαίνοντας στην πόλη πραγματικά μεταφέρεσαι σε άλλες εποχές. Μπορείς πολύ εύκολα να φανταστείς τους ιππότες να περνούν περήφανα με τις πανοπλίες τους και τα λάβαρα της εποχής και στο βάθος κάπου να ακούγεται το σάλπισμα που αναγγέλλει την άφιξή τους!

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά! Στη Σιένα ο επισκέπτης δε μπορεί παρά να τραβήξει πολλές φωτογραφίες, για αυτό και αποφάσισα το ποστ να το χωρίσω σε δύο μέρη.


Ως μεσαιωνική πόλη τα αυτοκίνητα απαγορεύονται, έτσι τα πούλμαν παρκάρουν εκτός των τειχών και οι τουρίστες κατευθύνονται προς την πόλη με τα πόδια. Πριν περάσει κανείς τα τείχη συναντά αυτό το όμορφο παρκάκι με το συντριβάνι καθώς και μια πολύ έντονη βλάστηση όπως βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία.


Και φτάνουμε σε μια από τις πύλες όπου υπάρχει μια γοτθική εκκλησία, αυτή του Σαν Ντομένικο (Basilica Cateriniana di San Domenico):


Το χτίσιμο της εκκλησίας ξεκίνησε το 1226 και το κωδωνοστάσιο προστέθηκε το 1340. Η Αγία Αικατερίνη τιμάται σ'ένα παρεκκλήσι που υπάρχει στο εσωτερικό του ναού και το οποίο χτίστηκε το 1460. Μάλιστα μέσα στο ναό υπάρχει και η κάρα της Αγίας.


Η εκκλησία βρίσκεται δίπλα σε μια πλατεία που έχει πάρει το όνομά της από την Μητέρα Τερέζα που αφιέρωσε τη ζωή της στο να βοηθάει τους φτωχούς, τους αρρώστους και τα ορφανά:


Γύρω γύρω και πριν μπούμε στο κέντρο της πόλης βλέπουμε, δίπλα στα παλιά σπίτια, διάφορα νεοκλασσικά κτίρια πολύ όμορφα διατηρημένα:



Η θέα του κέντρου της Σιένας από την απέναντι μεριά. Διακρίνεται ο καθεδρικός ναός της.

Κατευθυνόμενοι προς το κέντρο διασχίζουμε τους στενούς μεσαιωνικούς πλακώστρωτους δρόμους. Περνάμε από μεγάλα πέτρινα κτίρια. Παρατηρούμε ότι η πόλη όλη έχει ένα ιδιαίτερο σκούρο χρώμα, αυτό της terra cotta...




 Πιτσαρία με μια ψεύτικη πίτσα που μας εύχεται Buona Pasqua, Καλό Πάσχα δηλαδή! :)


Στη Σιένα σε πολλά μαγαζιά ή εστιατόρια συναντάμε κεφάλια από αγριόχοιρους! Εδώ ένα μαγαζί με κρασιά και σαλάμια με το κεφάλι του αγριόχοιρου δίπλα στην είσοδο.


Σύμφωνα με τον θρύλο η Σιένα δημιουργήθηκε από τους γιούς του Ρώμου ή Ρέμου (αδελφού του Ρωμύλου, συν-ιδρυτή της Ρώμης, για αυτό όπως θα δούμε και παρακάτω υπάρχει σε αρκετά σημεία το γνωστό άγαλμα με τη λύκαινα που θρέφει τα δύο αδέλφια), τον Σένιο (Senius) και τον Άκιο (Aschius). 



Στην πραγματικότητα όμως η πόλη κατοικείται από τον 7ο αιώνα π.Χ. από τη φυλή των Ετρούσκων. Τον 1ο αιώνα π.Χ. πολιορκείται από τους Ρωμαίους και συγκεκριμένα από τον Οκταβιανό Αύγουστο ο οποίος τη σχεδιάζει σύμφωνα με τα αρχαία ρωμαϊκά πρότυπα και η πόλη παίρνει το όνομα Saena Julia.


Μετά από την περιήγηση στα στενά μεσαιωνικά δρομάκια ο επισκέπτης ανακαλύπτει τη μεγάλη κυκλική πλατεία της Σιένας, την Πιάτσα ντελ Κάμπο (Piazza del Campo) που μοιάζει με κοχύλι, με μεγάλη ευχαρίστηση! Είναι εξάλλου το σήμα-κατατεθέν της πόλης! Το κέντρο αυτό ενώνεται με 11 ακτινωτούς δρόμους και αν το παρατηρήσει κανείς από ψηλά μοιάζει με ήλιο! Στο σημείο αυτό στις 2 Ιουλίου και στις 16 Αυγούστου λαμβάνει χώρα το Πάλιο της Σιένας που είναι η πιο γνωστή γιορτή της πόλης. Ο επισκέπτης αν βρεθεί εκείνες τις μέρες στη Σιένα, δεν πρέπει με τίποτα να χάσει αυτό το μοναδικό πραγματικά υπερθέαμα. Ιππότες με τις παραδοσιακές στολές τους πραγματοποιούν ιπποδρομίες χωρίς σέλα. Η παράδοση αυτή καταγράφτηκε πρώτη φορά το 1283, δεν αποκλείεται όμως να είναι και πολύ παλιότερη! Στο δεύτερο μέρος θα επανέλθω με περισσότερες φωτογραφίες και πληροφορίες για την Piazza del Campo.




Φυσικά δε νοείται ιταλική πόλη χωρίς μαγαζί που να πουλάει gelati, δηλαδή παγωτά! 



 Ο καθεδρικός (Duomo) της Σιένας από την πίσω πλευρά.

Το άγαλμα με τη λύκαινα που ανέφερα νωρίτερα...


Και φτάνουμε αισίως μπροστά στον καθεδρικό ναό της Σιένας! Πρόκεται για έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ναούς της Ιταλίας που κατασκευάστηκε από το 1136 ως το 1382. 



Είναι χτισμένος σε γοτθικό ρυθμό και χτίστηκε με τη βοήθεια πολλών πολιτών που βοήθησαν να μεταφερθούν οι ασπρόμαυρες πέτρες από τα κοντινά λατομεία.


Την πρόσοψή του διακοσμούν πολλά αγάλματα και σύμβολα, καθώς και ένα εντυπωσιακό ψηφιδωτό στην κορυφή!


Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι το κωδωνοστάσιο που σε κάθε επίπεδο που ανεβαίνεις προστίθεται άλλη μια κολώνα! 

 Μια φωτογραφία στα γρήγορα από την πόρτα του ναού προς το εσωτερικό του και προχωράμε για να δούμε κι άλλα πράγματα στη Σιένα!


Άλλο ένα κεφάλι αγριόχοιρου στην είσοδο κάποιου μαγαζιού, αυτή τη φορά φορώντας και γυαλιά, χαχα! 

Και κλείνω την ανάρτηση με τη φωτογραφία του αγάλματος ενός Πάπα. 


Θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος από τη Σιένα, όπου έχουμε να δούμε αρκετά πράγματα ακόμα! Μείνετε συντονισμένοι! :)

Tuesday 22 November 2011

Dexter - S06E07 - Nebraska

Παλιότερα έκανα συχνότερα αναρτήσεις για τα επεισόδια των αγαπημένων μου σειρών. Πλέον όμως οι σειρές που παρακολουθούμε είναι τόσες πολλές που είναι πλέον ανέφικτο.

Χθες το βράδυ παρακολουθήσαμε το 8ο επεισόδιο της έκτης σεζόν του Dexter, αλλά ήθελα να κάνω ένα ποστ για το επεισόδιο της προηγούμενης εβδομάδας, μόνο που δεν είχα βρει χρόνο.

Στη σκηνή λοιπόν που ο Dexter σκοτώνει με την τζουγκράνα τον ιδιοκτήτη του motel στη Νεμπράσκα έχουμε αυτό το screenshot:


Το οποίο είναι αναμφισβήτητα παραπομπή στον γνωστό πίνακα American Gothic του Grant Wood:


Με το που είδα τη συγκεκριμένη σκηνή αναφώνησα "μα είναι ίδιος ο πίνακας"!!! Πολύ έξυπνη σκηνοθετική πινελιά!! ;)

Περισσότερες πληροφορίες για τον πίνακα μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι νόμιζα πως πρόκειται για ζευγάρι, αλλά στην πραγματικότητα η γυναίκα του πίνακα είναι η γεροντοκόρη κόρη του αγρότη.

Τον πίνακα (για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι) τον συναντάμε και στο βίντεο κλιπ του Elton John με τον/την RuPaul "Don't Go Breaking My Heart" όπου και φανερά διακωμωδείται:

Monday 21 November 2011

One Day


Το One Day με βασικούς πρωταγωνιστές την Ann Hathaway και τον Jim Sturgess είναι μια άκρως συγκινητική και πρωτότυπη ταινία. 

Από την αρχή της ταινίας μεταφερόμαστε πίσω στο 1988 όταν η Emma και ο Dexter αποφοιτούν από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και μετά από την αποφοίτηση παραλίγο "κοιμούνται" μαζί. Τελικά απλά κοιμούνται και η σχέση τους εξελίσσεται σε φιλική. Βλέπουμε χρόνο με το χρόνο - μέχρι και σήμερα, 2011 - πώς εξελίσσεται η ζωή τους, κυρίως την 15η Ιουλίου που ήταν και η μέρα που τους σημάδεψε! Ο Dexter γίνεται παρουσιαστής της τηλεόρασης σε μια ψυχαγωγική εκπομπή και δεν αφήνει θηλυκή γάτα. Η Emma για πολλά χρόνια περιορίζεται στο να είναι σερβιτόρα σε ένα μεξικάνικο εστιατόριο όπου και γνωρίζει τον Ian ο οποίος προσπαθεί - αν και δεν έχει καθόλου ταλέντο - να γίνει κωμικός και κάνει σχέση μαζί του αν και δεν είναι κατά βάθος ερωτευμένη μαζί του. Μένει μαζί του για πάνω από ένα χρόνο, αλλά η σχέση δεν έχει μέλλον και τερματίζεται και μένει μόνη της. Παράλληλα αλλάζει επαγγελματικό προσανατολισμό και γίνεται δασκάλα. Στο μεταξύ πολλές γυναίκες περνούν από τη ζωή του Dexter, αλλά πάντα αυτός επικοινωνεί για οτιδήποτε τον απασχολεί με την Emma. Η σχέση τους είναι αναμφίβολα πολύ δυνατή, ωστόσο αυτός δεν έχει την ωριμότητα να κάνει κάτι για να την πάει ένα βήμα παραπέρα παρότι φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα αισθήματά του για αυτήν δεν είναι εντελώς φιλικά. Τα φώτα της δημοσιότητας τον θαμπώνουν και το ρίχνει στο ποτό, ακόμα περισσότερο όταν βλέπει τις κριτικές που τον θέλουν βασιλιά της trash tv. Η κατάστασή του θα χειροτερέψει πιο πολύ όταν η μητέρα του θα χτυπηθεί από τον καρκίνο.

Δεν θέλω να γράψω τη συνέχεια της ιστορίας. Θα καταφέρουν αυτά τα δύο άτομα να είναι μαζί στη ζωή ή θα μπαίνουν όλο τρίτα πρόσωπα ανάμεσά τους και ο χρόνος δεν θα τους βοηθήσει; Αξίζει πολύ να τη δείτε την συγκεκριμένη ταινία αν σας αρέσουν οι αισθηματικές! Όπως έγραψα και στο twitter από το Notebook είχα να κλάψω τόσο πολύ! Δεν θα αναφέρω spoilers όμως! Μπορεί η αρχή να σας φανεί λίγο μακρόσυρτη ώσπου να "μπει στο ζουμί" η υπόθεση, αλλά πραγματικά αξίζει!

Καλή διασκέδαση! :)

ΥΓ. Μου άρεσε πολύ και η σκηνοθεσία και το πως ενσωματώνονται στη σκηνή οι χρονολογίες. Συγκεκριμένα ξεχώρισα μια ημερομηνία που την έβαλαν ως screensaver στην οθόνη ενός υπολογιστή!

Saturday 19 November 2011

Montecatini Terme, Toscana, Italia

Μπορεί να είμαστε ένα μήνα και κάτι πριν από τα Χριστούγεννα, αλλά λόγω έλλειψης χρόνου εγώ ανοίγω το χρονοντούλαπο και τον φάκελο με τις φωτογραφίες και μεταφερόμαστε πίσω στο Πάσχα και συγκεκριμένα στην τρίτη ανάρτηση για το ταξίδι μας στην Τοσκάνη της Ιταλίας. 

Είχαμε μείνει στη δεύτερη μέρα της εκδρομής, επισκεφθήκαμε την πόλη της Πίζας και της Λούκα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας το οποίο βρισκεται στο Montecatini Terme, 50 χιλιόμετρα περίπου έξω από τη Φλωρεντία.

Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν σε ένα στενό, δεν έλεγε πολλά, και για να φτάσουμε με το πούλμαν μπαίναμε στην πόλη μέσα από στενάκια που δεν είχαν τίποτα το εντυπωσιακό. Η ξεναγός από την άλλη δεν μας είχε πει τίποτα για την περιοχή και αν περιοριζόμασταν στο ξενοδοχείο δεν θα είχαμε ανακαλύψει ότι η περιοχή έχει ένα πολύ όμορφο κέντρο για βολτίτσα!

Συγκεκριμένα το Montecatini Terme αποτελεί πόλο έλξης για πολύ κόσμο καθώς έχει ιαματικά λουτρά και πολλοί, ηλικιωμένοι κυρίως, έρχονται εδώ για να ανακουφιστούν από πόνους και να χαλαρώσουν!

Υπάρχει ένας πολύ όμορφος κεντρικός δρόμος με μαγαζιά και πλατειούλες στον οποίο μπορείς άνετα να περπατήσεις και βράδυ με ασφάλεια. Ο κόσμος εδώ είναι πολύ καλοβαλμένος και καταλαβαίνεις αμέσως ότι "λεφτά υπάρχουν"!

Ξεκινάμε με μερικά ωραία κτίρια...



 Μαγαζάκι με διάφορα είδη από γνωστές ιταλικές ομάδες



 Ωραία πλατειούλα με συντριβάνι



Ώσπου η βόλτα μας μας έφερε μπροστά σε μια βιτρίνα-υπερπαραγωγή ενός ζαχαροπλατείου! Όπως είπαμε ήταν Πάσχα και τέτοια μεγάλα πασχαλινά αυγά με τέτοιες λεπτομέρειες δεν έχω ξαναδεί!!! Όλα είχαν σαν θέμα την Χιονάτη και τους Επτά Νάνους:





Ορίστε και ένα μικρό βιντεάκι στο οποίο μπορείτε να δείτε περισσότερο και κάποιες λεπτομέρειες. Το τραγούδι είναι από το Snow White and the seven Dwarfs:


Δίπλα μου θυμάμαι ήταν μια Αγγλίδα κυρία και τα θαύμαζε και αυτή και της είπα πως είναι σαν έργο τέχνης και θα λυπόμουν να το φάω, χεχε!

Άλλη άποψη της βιτρίνας του ίδιου μαγαζιού με λαγουδάκια, τσουρέκια και διάφορα άλλα γλυκίσματα:





Συνεχίζοντας το περπάτημα, μερικά ακόμα κτίρια και μαγαζιά...


Αν είστε λάτρεις της μόδας και σας αρέσουν οι μάρκες εδώ θα βρείτε όλες τις ακριβές μάρκες της Ιταλίας. 





Δυστυχώς οι εκδρομές που κάναμε κάθε μέρα σε κοντινές πόλεις δεν μας επέτρεψαν να δούμε το Montecatini Terme και με το φως της ημέρας. Ο οδηγός αναφέρει ότι υπάρχουν όμορφοι κήποι γύρω από τα διάφορα λουτρά. Τα μεγαλοπρεπέστερα είναι τα Τέρμε Τετούτσο (1925-8) σε νεοκλασσικό ρυθμό, με κυκλικές μαρμάρινες πισίνες, κρήνες και πλάκες Αρ Νουβό με ζωγραφισμένες νωχελικές νύμφες (πηγή: Φλωρεντία και Τοσκάνη - Explorer Οδηγοί του κόσμου).

Κτίριο με όμορφο κήπο με φοίνικες 




Υπάρχει και το χαρακτηριστικό αυτοκίνητο-τρενάκι για τους τουρίστες που σου κάνει τον γύρο του κέντρου. Δυστυχώς όταν το είδαμε είχε ήδη ξεκινήσει το τελευταίο του δρομολόγιο και δεν καταφέραμε να το πάρουμε! 



Βιτρίνα της Benetton με θέμα τον Snoopy!

Επ, τι έχουμε εδώ;!! Μια Ferrari! Τα φλας πήραν φωτιά από όσους περνούσαν πλάι της! ;)







 Αφίσα για κάρτα για τα Ιαματικά Λουτρά για τους κατοίκους του Montecatini Terme.



Διάφορα ξενοδοχεία φωτισμένα το βράδυ:






Στη συνέχεια βρεθήκαμε μπροστά σε ένα μικρό θεματικό πάρκο για παιδιά:


 Ο φουσκωτός Τιτανικός στον οποίο σκαρφάλωναν με σκοινιά τα πιτσιρίκια!

 Διάφορα άλλα φουσκωτά και τσουλίθρες!




 Μικρά σπιτάκια στα οποία μπαινόβγαιναν οι μικροί μας φίλοι!

Το Montecatini Terme έχει και ένα λόφο, τον Montecatini Alto στον οποίο ανεβαίνεις με τελεφερίκ και έχει μερικά γραφικά πέτρινα σπιτάκια και κάποια εστιατόρια. Φωτογραφίες από το Άλτο θα δούμε σε επόμενη ανάρτηση καθώς παίρνω χρονολογικά την εκδρομή!

Την επόμενη μέρα επισκεπτόμαστε την Siena και το San Gimignano. Συνεχίζεται...