Monday 30 August 2010

Ταξίδι στ'όνειρο...

Χθες το απόγευμα επιστρέφαμε από τη Χαλκιδική και στο αυτοκίνητο έκανα ζάπινγκ στο ραδιόφωνο. Ξαφνικά έπεσα πάνω σε ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι και άρχισα να χορεύω. Αναφώνησα "πού το θυμήθηκαν!!" και ανέβασα την ένταση. Επίσης είπα ότι εκείνη την εποχή γράφονταν ωραία τραγουδάκια, αγνά, όχι σαν τα σημερινά που προβάλλουν τον εγωισμό και σου δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα. Αυτά τα τραγούδια πραγματικά σε ταξίδευαν! Με αυτά ονειρευόμασταν και φανταζόμασταν άλλα μέρη κι άλλους κόσμους... :)




Στίχοι:

Στίχοι: Γιάννης Νικολάου
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Λαθρεπιβάτες

Κι αν δεν πήγαμε ταξίδια
κι αν μας έπνιξε η Αθήνα
κι αν το καλοκαίρι φεύγει
δεν πειράζει.

Τα ματάκια σου χαζεύω
και μαζί σου ταξιδεύω
το μικρό μας το δυάρι
κόσμος μοιάζει.

Ταξίδι στ' όνειρο
ταξίδι στ' άγνωστο
μαζί σου κι όπου βγει
και πάμε όπου πεις.

Ταξίδι...

Το μικρό μας κρεββατάκι
είναι πλοίο που σαλπάρει
η αγάπη κυβερνάει
και μας πάει.

Τα φιλιά σου διαβατήριο
του ονείρου εισιτήριο
κι αν Χειμώνας πλησιάζει
δεν με νοιάζει...

Ταξίδι στ' όνειρο
ταξίδι στ' άγνωστο
μαζί σου κι όπου βγει
και πάμε όπου πεις.

Ταξίδι...

Monday 9 August 2010

Happy Birthday to my love!


Σαν σήμερα πριν από 31 χρόνια γεννήθηκε ένα μικρό αγοράκι ονόματι Γιάννης. Πριν από 9 χρόνια ο Γιάννης μπήκε στη ζωή μου και έκτοτε την ομορφαίνει και την κάνει καλύτερη κάθε μέρα!

Χρόνια πολλά Γιάννη μου, εύχομαι να είσαι πάντοτε γερός, χαμογελαστός και ευτυχισμένος! :)

Λέσβος - Μέρα 2η - Μέρος 2ο - Σκάλα Ερεσσού, Πέτρα, Μόλυβος

Μπορεί να άργησα να συνεχίσω την περιήγηση στο όμορφο νησί της Λέσβου, αλλά δεν ξέχασα ότι χρωστάω ποστ. Να'μαι λοιπόν μια βδομάδα μετά από την επιστροφή από ένα άλλο ελληνικό νησί (oh god δεν έχω τελειώσει ακόμα τη Λέσβο και πρέπει να κάνω ποστ και από το άλλο νησί μετά, θέλω επιπλέον χρόνο, ποιος ανακάλυψε το 24ωρο;!!!). Anyway! Στο θέμα μας...

Σας είχα αφήσει με το ποστ από το Σιγρί, ένα όμορφο χωριό που έχει κανείς να δει πολλά όμορφα πράγματα (το Μουσείο του Απολιθωμένου Δάσους, το Κάστρο κλπ). Μετά το Σιγρί λοιπόν κατευθυνθήκαμε προς την Ερεσσό και την Σκάλα Ερεσσού που βρίσκονται νότια του Σιγρίου. Όπου βλέπετε κάποια ονομασία και την ίδια με την λέξη Σκάλα μπροστά δηλώνει ότι η απλή ονομασία είναι ορεινή ή πεδινή και η αντίστοιχη Σκάλα της το παραθαλάσσιο μέρος της. Στην Ερεσσό δεν σταματήσαμε, αλλά την περάσαμε και πήγαμε κατευθείαν στην Σκάλα.



Η Σκάλα Ερεσσού είναι ένα μικρό μέρος, αρκετά γραφικό, αλλά δεν καθήσαμε πολύ. Θέλαμε να βουτήξουμε να δροσιστούμε αλλά η ιδέα να είμαστε ακριβώς κάτω από τα εστιατόρια και τις καφετέριες δεν μας ενέπνεε και αφού τραβήξαμε μερικές φωτογραφίες από το κέντρο της μπήκαμε στο αυτοκίνητο και πήγαμε λίγα μέτρα παραπέρα που ήταν πιο ήσυχα και είχε και μεγαλύτερη παραλία.





Στο πάρκινγκ του χωριού παρατηρήσαμε και το παρακάτω "παρδαλό" αυτοκίνητο που μάλλον βρίσκεται μόνιμα εκεί ως διαφήμιση για κάποιο μπαρ (;) :



Κάναμε λοιπόν τη βουτίτσα μας στα παγωμένα νερά τις Λέσβου και όταν διαπιστώσαμε ότι τα σύννεφα πλησίαζαν απειλητικά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την εκδρομή μας...
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τη βάση μας, τον Μόλυβο. Περνώντας όμως από ορεινά μέρη μας έπιασε μια τρομερή μπόρα, πραγματικά έριχνε καρεκλοπόδαρα, σχεδόν χαλάζι, όμως με την παράλληλη ύπαρξη του ήλιου! Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναζήσει!

Λίγο πριν το Μόλυβο βρίσκεται η Πέτρα, παραθαλάσσιο μέρος με έναν μεγάλο δρόμο γεμάτο ταβερνάκια. Εκεί σταματήσαμε να ξαποστάσουμε, να κάνουμε μια βόλτα και αποφασίσαμε να "τσιμπήσουμε" το κατιτίς μας!



Συμπτωματικά το ταβερνάκι στο οποίο καθίσαμε το έχει ένας κύριος με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη! Το γεύμα πάνω κάτω το ίδιο... λαδοτύρι Λέσβου, κολοκυθάκια τηγανιτά, σαρδελίτσες ωραίες, πατάτες τηγανιτές, καλαμάρι τηγανιτό και χωριάτικη σαλάτα. Τι νόστιμα και αγνά ήταν όλα!




Δίπλα μας καθόταν ένα ζευγάρι ξένοι τουρίστες και τους είχε γυρίσει το μάτι όταν είδαν τι παραγγείλαμε χαχαχα! Αυτοί είχαν πάρει μόνο μια σαλάτα (κλασσικά) και μια μερίδα από κάτι, σαρδελίτσες νομίζω.

Μετά το φαγητό μια βολτίτσα στην Πέτρα επιβαλλόταν...



Αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο στο ξενοδοχείο το βράδυ κάναμε μια νυχτερινή τσάρκα στο Μόλυβο για να τον δούμε καλύτερα. Τα στενά σοκάκια με τα πέτρινα σπιτάκια είναι πολύ γραφικά:








Προτομή του ποιητή και πεζογράφου Αργύρη Εφταλιώτη, πατρίδα που οποίου είναι ο Μόλυβος

Την όμορφη βολτίτσα ακολούθησε μια στάση για παγωτό δίπλα στο κύμα, στο Sunset. Περιμένοντας να έρθουν τα παγωτά έβγαλα δυο "καλλιτεχνικές" φωτογραφίες με το φαναράκι που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι μας:



Να τα και τα παγωτά! Πλούσια πλούσια και περιποιημένα με τα όλα τους!!


Το λιμανάκι του Μολύβου φωτισμένο από μακριά.


Άλλες φωτογραφίες από την καφετέρια, με τα όμορφα λουλούδια και το καλοφτιαγμένο παρτέρι.

Ξαπλώστρες πάνω στις κοτρώνες.

Και τέλος επιστροφή στο ξενοδοχείο μας. Για να κλείσει και η δεύτερη μέρα κάναμε μια βόλτα στην πισίνα του ξενοδοχείου μας απ'όπου είχε εκπληκτική θέα στο φωτισμένο κάστρο. Μερικές φωτογραφίες ακόμα επομένως επιβάλλονταν:



Θα επιστρέψω με την τρίτη μέρα όπου θα περιπλανηθούμε σε πολλά ακόμα μέρη. :)

ΥΓ. Αν θέλετε να δείτε τις φωτογραφίες από όλα τα ποστ μαζεμένες δεν έχετε παρά να κάνετε κλικ στο link που φαίνεται κάτω από καθεμιά από αυτές και να τις δείτε στο άλμπουμ που έχω φτιάξει στο picasaweb.